تاریخچه قالیشویی

فرش، موکت، اثاثه یا پارچه، به عنوان مهمترین دارایی های شما هستند. هدف این مقاله شرح تاریخچه قالیشویی است تا به خواننده کمک کند تا اهمیت قالیشویی را بهتر درک کند.از اولین  روش های تمیز کردن فرش به قرن 19 باز می گردد. این رویه ها نتیجه انقلاب صنعتی بود، و ایده های جدید، شروع به تأثیرگذاری بر تمیزی خانه ها در شهرهای بزرگ شد. تا آن زمان، محافظت از فرش ها با پوشاندن مناطق (مشکل) آنها با مواد مخدر بود ، کالاهای پشمی سنگینی که زیر میزها و سایر قسمت های سایش سنگین پخش می شدند. این باعث محافظت در برابر نشت و فرسودگی می شود.علاوه بر این، ثروتمندترین طبقات در اروپا در طول رویدادهای بزرگ، داخلی یا غیبت های طولانی، تمام سطح فرش خانه را با پارچه بوم می پوشاندند.به دلیل نبود زیرساخت مناسب تهویه، خانه‌های آن دوران مملو از گرد و غبار و دوده شد که منجر به جستجوی راه‌های سخت‌تر برای نظافت خانه‌ها و بعداً ادارات و مشاغل شد. در آن زمان، مردم خانه های خود را با نشانه ثروت، با فرش تزئین میکردند ، بنابراین تمایل به حفظ آن در شرایط خوب مهم بود. رایج ترین روش قالیشویی در این زمان، کوبیدن فرش با جاروهای ذرت بود تا از شر ماسه، گرد و غبار و دوده خلاص شود. البته این تکنیک در مورد از بین بردن لکه بی تاثیر بود.

در مجلات تعمیر و نگهداری خانه که قدمت آن به دهه 1830 بازمی‌گردد، زنان خانه‌دار خلاق و صاحبان خانه‌های متخصص نکات آزمایش‌شده خود را برای از بین بردن لکه‌های جوهر، روغن و چربی یادداشت کردند. یکی از روش‌هایی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد: شامل تمیز کردن فرش با آب لیمو و یک قرص داغ نان سفید پوسته‌دار است. سپس فرش را با آب شیرین کاملاً شسته و بیرون گذاشتند تا خشک شود، مشروط بر اینکه هوا خوب باشد.تکنیک‌های تمیز کردن با گذشت زمان پیشرفته تر شد ، از جمله برگ‌های چای که روی زمین ریخته می‌شد و فرش‌ها را لکه‌دار می‌کرد. جاروهای حصیری به حفظ رنگ های اصلی فرش ها کمک کردند. سپس توصیه هایی در مورد دفعات تمیز کردن ضروری منتشر شد و در مورد چگونگی نیاز به جارو کردن فرش ها به منظور جلوگیری از پوسیدگی و پاره شدن صحبت شد. در دهه 1880، توصیه های پیچیده تری در مورد تمیز کردن فرش منتشر شد. یکی از این موارد توصیه می‌کند که آب و مواد را با هم مخلوط کنید ، فرش را با پارچه فلانل بشویید و در نهایت آن را با آب تازه بشویید.مواد مورد استفاده حاوی نمک های اگزالیک بود که وقتی با آب مخلوط می شد، اسید اگزالیک را تشکیل می داد، اسیدی که بدن برای متابولیسم اسیدهای چرب و پروتئین ها تولید می کند. این به عنوان فرمول H2C2O4  توصیف می شود، یک اسید آلی نسبتا قوی، حدود 10000 برابر قوی تر از اسید استیک. اگزالیک اسید امروزه از گیاهان یا توسط واکنش شیمیایی اکسیداسیون ساکارز تولید می شود و در بازسازی مبلمان، تمیز کردن سطوح و زدودن زنگ استفاده می شود.با گذشت زمان، مردم شروع به استفاده از فرآورده های نفتی تصفیه شده، به ویژه نفت، هم برای پاک کردن لکه ها از روی فرش و هم به عنوان آفت کش استفاده کردند. با این حال، رایج‌ترین تکنیکی که هنوز مورد استفاده قرار می‌گرفت، کوبیدن مکانیکی فرش بود. با گذشت زمان، تکنیک های جدیدتری برای ترمیم فرش ها منتشر شد، مانند رنگ آمیزی مجدد فرش. متأسفانه، این روش خوبی نیست و به فرش آسیب میرساند . سایر تکنیک های توصیه شده شامل خمیر خاک رس (مخلوط با آب) بود که برای چند ساعت ، یا یک شب ، روی فرش باقی می ماند تا خشک شود. پس از پاک شدن خمیر، لکه ها و خاک پاک می شوند. جایگزینی برای این خمیر، که گاهی اوقات باعث محو شدن رنگ می شد، کلروفرم (حلال آلی مورد استفاده برای استخراج ترکیبات از گیاهان و بافت ها) بود. با این حال، از آنجایی که کلروفرم همچنین اثر فلج کننده بر سیستم عصبی مرکزی دارد، پیشرفت بزرگ بعدی در تاریخ قالیشویی در دهه 1870 اتفاق افتاد ، زمانی که اولین جاروبرقی دستی اختراع شد.  با برق، و یک دستاورد علمی روز، زندگی مردم بسیار آسان تر شد. اولین پاک کننده دستی که از اصول خلاء استفاده می کرد.. با این حال، به دلیل نیاز به چرخاندن یک میل لنگ دستی در حالی که آن را روی زمین فشار می داد، کار با آن دشوار بود. و بعد از مدتی یکی از مخترعان قرن نوزدهم در ایالات متحده و اروپا بود که جاروبرقی های دستی را ابداع کرد.اولین حق اختراع برای “روکش فرش و گردگیر کننده فرش” با موتور الکتریکی در دسامبر 1900 به کورین دوفور از ساوانا، جورجیا اعطا شد. اولین پاک کننده برقی که از جاروبرقی استفاده می کرد توسط Hubert Cecil Booth در سال 1901 ثبت و تولید شد. بوث متوجه شده بود که وسیله ای که در قطارهایی که گرد و غبار را از روی صندلی ها می پاشند استفاده می شود و فکر می کرد استفاده از وسیله ای که گرد و غبار را می مکد بسیار مفیدتر است. او این ایده را با گذاشتن یک دستمال بر روی ، دهان خود ، و سپس تلاش برای مکیدن گرد و غبار تا جایی که می تواند روی دستمال آزمایش کرد. با دیدن غبار و خاکی که در قسمت زیرین دستمال جمع شده بود، متوجه شد که این ایده می تواند کارساز باشد. بوث دستگاه بزرگی به نام پافینگ بیلی ساخت که ابتدا توسط یک موتور روغنی و بعداً توسط یک موتور الکتریکی هدایت می شد.در سال 1910، PA Fisker یک جاروبرقی به نام Nilfisk را به ثبت رساند. این اولین جاروبرقی برقی بود که در اروپا استفاده شد. وزن طرح او فقط 17.5 کیلوگرم بود و می توانست توسط یک نفر اجرا شود. در سال 1905، “دستگاه خلاء بهبود یافته گریفیث، برای حذف گرد و غبار از فرش” به عنوان یک پاک کننده دستی فروخته شد که توسط سازنده والتر گریفیث، بیرمنگام، انگلستان ثبت شده است. این دستگاه قابل حمل بود، به آسانی ذخیره می‌شد، و نیروی آن توسط «هر شخصی (مانند خدمتکار معمولی خانگی)» تأمین می‌شد، که وظیفه داشت یک وسیله‌ای شبیه دم را فشرده کند تا گرد و غبار را از طریق یک لوله قابل جابجایی و انعطاف‌پذیر مکش کند. این احتمالاً اولین دستگاه جاروبرقی خانگی بود که شبیه جاروبرقی مدرن بود.در سال 1907، جیمز موری اسپنگلر، یک سرایدار در کانتون، اوهایو، یک جاروبرقی برقی را از یک پنکه، یک جعبه و یک روبالشی اختراع کرد. علاوه بر مکش، طراحی اسپنگلر دارای یک برس چرخان برای شل کردن زباله ها بود که در دهه 1960 به آن اضافه شد. جاروبرقی او با نام ‘Model O’ با قیمتی در حدود 60 دلار فروخته شد. اسپنگلر در سال 1908 طرح برس چرخان خود را به ثبت رساند و در نهایت این ایده را به “کارخانه هوور هانس و محصولات چرمی”  به شوهر عمویش فروخت. اولین جاروبرقی که آنها تولید کردند مدل دست ساز «Model O» بود. قسمت اصلی ، پشت جاروبرقی مکش آن بود که ناشی از اختلاف فشار هوا بود. یک پمپ فشار داخل لوله را کاهش داد، فشار اتمسفر سپس هوا را از طریق فرش و داخل لوله فشار داد، گرد و غبار به معنای واقعی کلمه به داخل کیسه رانده شد.در دهه 1920 هیچ روش تمیز کردن جدیدی برای فرش‌هایی که از مد افتاده بودند اختراع نشد. با این حال، حکمت پذیرفته شده این بود که فرش ها باید قبل از شامپو زدن، با استفاده از مقدار زیادی ژله صابون، یک کاسه بزرگ، یک تخم مرغ کوب، یک برس اسکراب نرم، 2 سطل آب تمیز، و تعدادی پارچه تمیز به خوبی جاروبرقی شوند.

“اگر قرار بود کار در خانه انجام شود، کف زیر آن نیز باید تمیز میشد . فرش را می توان به صورت درازکش روی زمین شامپو زد، اما داشتن یک میز کوچک که بتوان آن را بخش به بخش روی آن کشید، راحت تر بود.” با احتیاط روی لبه اولی کار کنید تا از باقی ماندن رگه های شسته نشده جلوگیری شود. هنگام تمیز کردن، فرش باید در فضای باز و در سایه آویزان شود تا خشک شود. اگر این امکان وجود ندارد، باید روی پشتی صندلی ها و همه چیز قرار گیرد. پنجره‌ها برای ورود هوای زیاد باز می‌شوند. وقتی خشک شد، چرت را باید در یک جهت با یک جارو سفت مسواک بزنید.به یاد داشته باشید: تمیز کردن حرفه ای فرش به طور منظم علاوه بر حفظ بهداشت و ظاهر زیبا، طول عمر آن را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. تمیز نکردن صحیح فرش یا اصلاً تمیز نکردن آن، طول عمر آن را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.